هر که ميخواهد ما را بشناسد داستان کربلا را بخواند گر چه خواندن داستان را سودي نيست اگر دل کربلايي نباشد .

يه بـسيـجي‌ام که ديـروز همنشين شهدا بودم و امروز حسرت به دل از فراق دوستان شهيد كه بغض گلو‌گير لحظه‌هاي تنهاييست و دلگير از اينکه از قافـله‌ شهدا كه به سـوي کـربـلاي نـور رفـتـه جـامانده‌ام ... !

سالهاست که بر در بــاغ شهادت مي‌کوبم اما هنوز به رويم وا نشده اما تا هميشه اميدوارم براي سعيد شدن در سعادت‌آباد شـهـدا ...

آنروزها که راه قدس براي فرزندان عاشورايي حضرت روح‌الله از کربلا ميگذشت باب جهاد اصغر برويم بسته بود اما حالا که اصحاب اخرالزماني حضرت سيدعلي عزم برافراشتن پرچم اسلام در انتهاي افــق دارند آرزو دارم تا بلكه با جهاد اکبر در جهاد اصغر پيروز باشم ...

در دو دنيا محبتي به اندازه مـحبّت حضرت صديقه طاهـره(س) و پاره جگرش حضرت‌سيدالشهداء در دلـم جاي ندارد . خدا ميداند که اميدي به رســتـگاري ندارم مگر به افـتـخــار مداحي و گدايي درب ‌نـيم‌سـوخـتـه خـانــه عـلـي و فاطمه و نوکري يازده نـور پاک اين زوج آسماني ...

چشم انتظار يار غائب از نـظرم که حـضــور دارد اما ظــهـورش را مـن و ما بايد بفهميم و بخواهيم تا واقع شود ...

و مينويسم ؛ که نوشتن را مرهـمي يافـتـه‌ام براي دل پـردرد و روح آشفته‌ام ...

و زمزمه ميکنم :
نشاط زندگيم از عــنايـت زهـــــراست
صراط‌ بندگيم در‌ طــريـقت ‌مــــولاست
رسـالتـي كه حواله‌ست بهر نـوكـري‌ام
رسيده از طرف شاه عشق ثارا...‌ست

ياحـق و التماس دعا