هوالحق

اللهم عجل لولیک الفرج

ما فخر بدین منصب شاهانه نماییم زیرا که بود بر سر ما نام ابالفضل

سلام بر دستان آب آورت! سلام بر لبان خشکیده ات که سرچشمه آب بقاست و آب را در حسرت جرعه ای از خنکای خود وانهاده است! خاک بوی بهشت می گیرد، آسمان، پایین می آید و خانه مرتضی (ع) را به آغوش می کشد. نوزادی مبارک پا بر ابرهای احساس می گذارد.

 
اى ماه بنى هاشم ، خورشید لقا عباس
اى نور دل حیدر، شمع شهدا عباس
با محنت و درد و غم ، من رو به تو آوردم
دست من محزون گیر از بهر خدا عباس 

اى ابوالفضل که محبوب خداوند جهانى
مرتضى را تو فروغ بصر و راحت جانى
آسمان شرفى ، طارم اجلال و شکوهى
مظهر کامل حریت و ایثار وتوانى
سالها بگذرد از کرب و بلا باز در عالم
همه جا دادرس و یاور محنت زدگانى
در شگفتند خلایق همگى از ادب تو
به وفا مظهر و ضرب المثل پیر و جوانى
نه امامى نه پیمبر ولى از فضل الهى
به بر آوردن حاجات هم اینى و هم آنى
از تو زیبنده بود اى سر و جانم به فدایت
که على رغم عطش ز آب روان اسب برانى
خون پاک تو و مولاى تو احیاگر دین شد
ورنه امروز نمى بود ز اسلام نشانى
دشمنت خط امان داد در آن معرکه ، غافل
که به مخلوق تو خود کاتب سر خط امانى
هست از قائم آل نبى و حجت بر حق
به ابى انت و امى ز مقام تو بیانى
سزد (آواره ) که بر منزلت خویش ببالد
اگر او را ز کرم خادم درگاه بخوانى

عاشقان عیدتان مبارک