السلام علیک یا ابا جعفر یا محمد بن علی ایها الباقر
یابن رسول الله انا توجهنا واستشفعنا وتوسلنا بک الی الله
و قدمناک بین یدی حاجاتنا یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله
باقر علم جهان را تو ملقب باشی
تو به یادآور هر ناله‌ی زینب باشی
گوهر آل رسولی به جهان نور دو عینی پسر کرب و بلائی نوه‌ی پاک حسینی
پنچمین حجت حق حضرت باقر که خدا
بهر او خلقت این دایره گردون کرد
گشت مسموم جفا از اثر زهر ولید
شیعیان را به جهان غمزده و محزون کرد
تفسیر دشت کربلا در سینه توست
دلهایمان گرفتار غم دیرینه توست
با رفتنت دیگر شدی آسوده از درد
داغ یتیمى را به صادق هدیه کردى
حضرت امام باقر(ع) میفرماید:
«أُوصیکَ بِخَمْس:
إِنْ ظُلِمْتَ فَلا تَظْلِمْ وَ إِنْ خانُوکَ فَلا تَخُنْ، وَ إِنْ کُذِّبْتَ فَلا تَغْضَبْ،
وَ إِنْ مُدِحْتَ فَلا تَفْرَحْ وَ إِنْ ذُمِمْتَ فَلا تَجْزَعْ »
تو را به پنج چیز سفارش مى کنم:
ـ اگر مورد ستم واقع شدى ستم مکن،
ـ اگر به تو خیانت کردند، خیانت مکن،
ـ اگر تکذیبت کردند، خشمگین مشو
ـ اگر مدحت کنند، شاد مشو
ـ و اگر نکوهشت کنند بیتابى مکن .
التماس دعا
هوالله
السلام علیک یا محمد بن علی،
ایها الامام الباقر، یابن رسول الله
سالروز شهادت امام مومنان
و پنجمین پیشوای عطوف شیعیان،
امام محمد بن علی الباقرعلیهم السلام را
به محضر آقا امام زمان عجل الله تعالی ظهوره
و عموم شیعیان جهان تسلیت عرض می کنیم.
بـه سر مـی پـرورانم من هوای حضرت بـاقر (ع)
بـه دل باشد مرا شوق لقای حضرت باقر (ع)
زعشقش جان من بر لب رسیده کس نمی دانـد
کـه نبود چاره ساز من سوای حضرت باقر (ع)
ای خدای باقر! علم نیست آنچه در نزد مردمان است.
علم آن است که مظهرش باقر العلوم است.
ما را سنگ ریزه ای از سلسله جبال علوم باقری عنایت کن!
پنجمین حجّت و هفتم معصوم
بابى اَنْتَ که گشتى مسموم
اى فداى حق و قربانى دین
کرده یک عمر نگهبانى دین
السلام علیک یا ابا جعفر یا محمد بن علی ایها الباقر
یابن رسول الله انا توجهنا واستشفعنا وتوسلنا بک الی الله
و قدمناک بین یدی حاجاتنا یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله
هوالحی القیوم دلم پر مى زند امشب براى حضرت باقر
که گویم شرحى از وصف و ثناى حضرت باقر
ندیده دیده ى گیتى به علم و دانش و تقوا
کسى را برتر و اعلم به جاى حضرت باقر
السلام علیک یا محمد بن علی،
ایها الامام الباقر، یابن رسول الله
هفتم ذی الحجه سالروز شهادت امام مومنان
و پنجمین پیشوای عطوف شیعیان،
امام محمد بن علی الباقرعلیهم السلام را
به محضر آقا امام زمان عجل الله تعالی ظهوره
و عموم شیعیان جهان تسلیت عرض می کنیم.
ای خدای باقر! ما را سنگریزه ای از سلسله جبال علوم باقری عنایت کن.
باقر علم جهان را تو ملقب باشی
تو به یادآور هر ناله‌ی زینب باشی
دل شیعه نگرانت
زهر کین برده توانت
حضرت باقر (ع) می فرمایند:
آن کسانی که بداخلاقی و ناسازگاری با خلق خدا دارند ، آرامش و روزی از آن ها فرار می کند و ایمان از آن ها دور می شود. چون وقتی سازگاری با مردم نداشتند باعث آزار و اذیت مردم می شوند ، که این خود بزرگترین گناه است.
کافی شریف جلد 4 صفحه 10
مجددا شهادت حضرت امام محمد باقر«باقر العلوم» علیه السلام
را به امام زمان(عج) وهمه ی شیعیان
و دوستداران آن حضرت تسلیت عرض می نماییم.
شهادت تندیس خورشید، معلّم سجایا و مکارم اخلاقی
شکافنده ی دریای علوم اسلامی، پایه گذار انقلاب بزرگ فرهنگی
حضرت باقر العلوم علیه السلام بر شیعیان علوی تسلیت باد
ای باقر علم نبی، فرزند حیدر
از ما شفاعت کن اماما روز محشر
کی می شود قبر تو را در بر بگیرم
پروانه سان دورت بگردم تا بمیرم
شهادت رونق معارف تشیّع، احیاگر دانش و دین
مفسر کتاب مبین و خورشید پنجمین
حضرت امام باقر علیه السلام بر رهروان راهش تسلیت باد
علم و کمال و حکمت و توحید جان گرفت یک لحظه وا کند گره از کار عالمی دردا که صبح و شام هشام از ره ستم دردا که شد نهان به دل خاک در بقیع
از نطق جان فزای تو یا باقرالعلوم
دست گره گشای تو یا باقرالعلوم
کوشید بر جفای تو یا باقرالعلوم
روی خدانمای تو یا باقرالعلوم
شهادت وارث بی کرانگی نبوت محمدی
آیینه ی تمام نمای علی، حقیقت منجلی، فروغ روشن سپیده دمان
مردی از سلاله ی پاکان
عصاره ی ایمان و سرفصل کتاب دین و دانش
بر شیعیان راستین تسلیت باد!
این روزها، آسمان مدینه دیگر بار، در پس غروب غم، کز کرده است. بقیع، دوباره سیاه پوشیده است. و باز زخمی عمیق بر جگر شیعه. این بار، پنجمین ناخدای کشتی ایمان، او که دریا دریا علم، از سینه اش جاری بود و واژه واژه عشق، از نگاهش سرازیر، او که از کلامش وحی می جوشید و از زبانش باران حدیث می بارید، چهره در خاک کشیده است؛ مظلوم و غریب. نمی دانم چرا سرنوشت اهل بیت رسول صلی الله علیه و آله وسلم را با اشک و خون گره زده اند؟ کوچک بودی که عطش و آتش کربلای بزرگ جدت را دیدی و با آن نگاه کودکانه گریستی؛ آن هنگام که پدرانت را تشنه کام به خاک و خون کشیدند. سر حسین علیه السلام را بر فراز نیزه ها به تماشا نشستی، تا به وقتش مراسم مرثیه خوانی صحرای عرفات را برای افشاگری بنی امیه وصیت کنی. ماندی تا دردها را روایت کنی و حدیث زخم بگویی. فقه، تا همیشه وام دار روایت توست. دین، تا هماره مدیون مجاهدت توست. و حالا، این تویی که در آغوش پدر سجاده نشینت در گوشه ی بقیع، آرام گرفته ای. دیگر مدینه صدای نافذ تو را نخواهد شنید. از این پس، مردم، آرزوی شنیدن فریاد فتوای تو را به گور خواهند برد. از این پس، هیچ اشکی نخواهد ریخت؛ مگر در پای مظلومیت تو. از این پس، هیچ آهی از دل بر نخواهد خاست؛ مگر در نفرین آنان که جانت را به زهر کینه ستاندند. از این پس، همه ی مرثیه ها، اندوه تو را به سوگ می نشینند.
درباره وبلاگ
