به شیشه های اتاقم دوباره ها کردم
و از نوشتن اسمت بر آن حیا کردم
به روی شیشه کشیدم عکس یک گنبد
به پای شیشه نشسته رضا رضا کردم
دلم هوای تو کرده شه خراسانی ..
چه می شود که بیایم حرم به مهمانی...؟
دلم زکثرت زشتی بریده آقاجان...
عنایتی که بیایم، تویی که درمانی
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا(ع)
باز هم ناله و فریاد دلم میخواهد
هشتمین نورِ خداداد دلم میخواهد
دست بر سینه،سلامی و سپس اذن دخول
گوشه صحن گوهر شاد دلم میخواهد
به امیدی که رضا ضامنِ من هم بشود
شده ام آهو و صیاد دلم میخواهد
همه با دستِ پُر از سمت حرم میآیند
از همان که به همه داد،دلم میخواهد
از همان جنسِ نگاهی که در آن سلمانی
به سیه کاسه ای افتاد،دلم میخواهد
هرکجا رفته ام این درد مداوا نشده
چِقَدَر پنجره فولاد دلم میخواهد
یا مُعینَالضُعَفا،جانِ جوادت مددی
که ز دستانِ تو امداد دلم میخواهد
کعبه ی اهل ولاست صحن و سرای رضا
شهر خراسان بُوَد کرب و بلای رضا
در صف محشر خدا مشتری اشک اوست
هر که در اینجا کند گریه برای رضا
زائری بارانی ام آقا به دادم می رسی ؟
بی پناهم ، خسته ام ، تنها ، به دادم می رسی ؟
گر چه آهو نیستم اما پر از دلتنگیم
ضامن چشمان آهوها به دادم می رسی ؟
من دخیل التماسم را به چشمت بسته ام
هشتمین دردانه زهرا به دادم می رسی
بر در دوست به امید پناه آمدهایم
همره خیل غم و حسرت و آه آمدهایم
چون ندیدیم پناهى به همه مُلک جهان
لاجرم سوى رضا بهر پناه آمده ایم
دلم برای تو پر می کشد امام غریب
غمت ز سینه شرر می کشد امام غریب
زیارت تو که فوق همه زیارت هاست
دل مرا به سفر می کشد امام غریب.
عاقبت از زهر مأمون، پاره شد قلب رضا
در میان حجر? در بسته، میزد دست و پا
گه، جوادش را، گهی معصومه، را میزد صدا
داغ او تا صبح محشر، بر دل سوزان ماست
شهادت امام رضا(علیه السلام) تسلیت باد
.
سفره 2 ماه عزا بسته میشه امشب خدا
اما بازه تا قیامت سفره های گریه ما
خدانگهدار سیاهیای ماه ماتم
خدانگهدار ماه صفر ماه محرم
لا یوم کیومک الحسین.
بیا از مدینه ای نور چشمان ترم
بین که از زهر جفا پاره شد این جگرم
چشم من مانده به در کجایی ای جواد من
ای عزیز دل من بیا برس به داد من
شهادت امام رضا(علیه السلام) تسلیت باد
دوست دارم نگات کنم تو هم منو نگاه کنی
من تو رو صدا کنم تو هم منو صدا کنی
قربون صفات برم از راه دوری اومدم
جای دوری نمی ره اگه به من نگاه کنی
دل من زندونیه تویی که تنها می تونی
قفس و وا کنی و پرنده رو رها کنی
می شه کنج حرمت گوشه قلب من باشه
می شه قلب من و مثل گنبد طلا کنی
تو غریبی و منم غریبم اما چی می شه
این دل غریبه رو با دلت آشنا کنی
دوست دارم تو ایون آینه ات از صبح تا غروب
من با تو صفا کنم تو هم منو دعا کنی
دلمو گره زدم به پنجرت دارم می رم
دوست دارم تا من میام زود گره ها رو وا کنی
دوست دارم که از حالا تا صبح محشر همیشه
من رضا رضا بگم تو هم منو صدا کنی
چی می شه اگه منو راهی کربلا کنی
یا علی موس الرضا می شه به من نگاه کنی
اونقده رضا می گم تا دردمو دوا کن
اللهم عجل لولیک الفرج
التماس دعا
بسپاریدش امانات رضا(ع)
و اگر از تپش افتاد دلم
ببریدش به ملاقات رضا(ع)
از رضا(ع) خواسته ام تا شاید
بگذارد که غلامش بشوم
همه گفتند محال است ولی
دلخوشم من به محالات رضا(ع)
به نام رب العالمین
السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا السلام علیک یا شمس الشموس السلام علیک یا غریب الغربا السلام علیک یا امام الرئوف
فرارسیدن سالروز شهادت حضرت علی بن موسی الرضا (علیهم السلام)را به محضر شریف
حضرت صاحب الزمان(عج) و ولی امر مسلمین جهان حضرت امام خامنه ای(مدظله العالی)
و تمام مسلمین جهان تسلیت عرض می نمایم.
اَللّهُمَ صَلِّ عَلی علی بن مُوسَی الِّرِضا المَرُتَضی
اَلاِمامِ التَّقیِّ النَّقیِّ وَ حُجَتِکَ عَلی مَن فَوقَ الاَرضِ و َمَن تَحت الثَّری
اَلصِدّیقِ الشَّهیدِ صَلاةً کَثیرَةً تآمَّةً زاکِیَةً مُتَواصِلَةً مِتَواتِرَةً مُتَرادِفَة کَاَفضَلِ ما صَلَّیتَ عَلی اَحَدٍ مِن اولیائِکَ.
خراسان میدهد بوی مدینه
خراسان کوه غم دارد به سینه
خراسان را سراسر غم گرفته
در و دیوار آن ماتم گرفته
خراسان! کو امام مهربانت؟
چه کردی با گرامی میهمانت؟
خراسان راز دلها با رضا داشت
چه شبهایی که ذکر یا رضا داشت
خراسان کربلای دیگر ماست
مزار زادهی پیغمبر ماست
خراسان! می دهد خاکت گواهی
ز مظلومی، شهیدی، بی گناهی
به دل داغ امامت را نهادند
امامت را به غربت زهر دادند
دریغا! میهمان در خانه کشتند
چه تنها و چه مظلومانه کشتند
امامِ اِنس و جان را زهر دادند
به تهدید و به ظلم و قهر دادند
ز نارِ زهرِ دشمن، نور میسوخت
سرا پا همچو نخل طور میسوخت
ز جا برخاست با رنگ پریده
غریبانه، عبا بر سر کشیده
گهی بیتاب و گه در تاب میشد
همه چون شمع روشن آب میشد
میان حجره ی در بسته می سوخت
نمی زد دم ولی پیوسته می سوخت
ز هفده خواهر والا تبارش
دریغا کس نبودی در کنارش
به خود پیچید و تنها دست و پا زد
جوادش را، جوادش را صدا زد
دلش دریای خون، چشمش به در بود
امیدش دیدن روی پسر بود
پدر میگشت قلبش پاره پاره
پسر میکرد بر حالش نظاره
پدر چون شمع سوزان آب می شد
پسر هم مثل او بیتاب می شد
پدر آهسته چشم خویش میبست
پسر میدید و جان می داد از دست
پسر از پردهی دل ناله سر داد
پدر هم جان در آغوش پسر داد
"غلامرضا سازگار"
خراسان میدهد بوی مدینه خراسان کوه غم دارد به سینه خراسان را سراسر غم گرفته در و دیوار آن ماتم گرفته شهادت امام رضا(ع) تسلیت باد
سلام و درود خدا بر کسی که خدا و رسولش از او رضایت دارند؛ امامی که چشمه جوشان لطف و رحمتش به دریای ازلی رحمت و رأفت بیکران پروردگار متصل است و هر پناهجوی بیآشیانی، در پناه نگاه و نوازش او، چون آهوی رمیده از صیاد، آرام میگیرد. سلام بر خراسان، بوستانی از بوستانهای بهشت که در آن، فرزانه فرزندی از نسل رسول خاتم (ص)، درخشیده است. سلام بر رواقهای بلند حرمش که همواره مأمن دلهای خسته و پناه آهوان رمیده از دام دل و دانه دنیاست. سلام و درود و صلوات بر امام رضا (ع)، هشتمین امام، کوکب درخشنده، ابر بارنده، باران شتابنده و خورشید فروزنده.
این رضاکیست که عالم همه خشنود رضاست
این رضا کیست که بــــــر درد دل خلق دواست
ای ضعیفی که تـــــو را پشت و پناهـــــی نبوَد
شـــو پناهنده به شاهی که معین الضعفاست
ساکن کــــــــوی رضا باش که این ابـــــــر کرم
سایهی رحمت او بر ســـــر سلطان و گداست
دامن ضامن آهــــــو مــــده از دســــــت که او
دوســـــت را ضامن و فـــریاد رس روز جزاست