قصه من و تو قصه ي عصمت و عدالت است

حكايت دير و زود تمناي حق است

پيامبر كه رفت، من ماندم و انتظاري سخت

من ماندم و زخم زخم امامت.

من ماندم و ميراث از دست رفته نبوت

وتو امروز وارث اين همه اي!

آن روز شانه هاي خسته ام تاب ستم را نداشت و

دل غمديده ام نيز، خاموشي علي را تاب نمي آورد

پس به طلب فدك برخواستم

و به خدا قسم فدك براي من فدك نبود، پيامبر بود، علي بود،

حسن بود، پدرت حسين بود...

و تو بودي!

ومن حق همه را مي خواستم، آنچنان كه تو

و بر تمامت ظلم فرياد كرده بودم، آنچنان كه تو

و مي دانستم كه تو روزي خواهي آمد