کجايي اي دستگير

تنها مانديم، در نابودها بودني نيافتيم

نيمي از آمدنت ترس دارند و نيمي ترديد و اندکي با حضور قلب، آمدنت را طلب ‏مي‌کنند

تنهاييم و قدممان ياراي رفتن ندارد‏

هر آن وجود منجي‌ات را بيشتر خواهانيم

ما را به حال خود وامگذار

ما را دستگيري جز تو نيست

هان اي پرنده انسان باز اي به اين پست خاک

و ما را رهنمون باش