نظرات ياداشت ميلادت مبارك امام رضا جان (ع)

سبحان ربّي الاعلي و بحمده

آه که آن صدر سرا مي‌ندهد بار مرا
مي‌نکند محرم جان ، محرم اسرار مرا

نغزي و خوبي و فرش ، آتش تيز نظرش
پرسش همچون شکرش ، کرد گرفتار مرا

گفت مرا : مهر تو کو ؟ رنگ تو کو ؟ فر تو کو ؟
رنگ کجا ماند و بو ساعت ديدار مرا

غرقه ي جوي کرمم ، بنده ي آن صبحدمم
کان گل خوش بوي کشد جانب گلزار مرا

هر که به جوبار بود ، جامه بر او بار بود
چند زيان است و گران ، خرقه و دستار مرا

ملکت و اسباب کزين ماه رخان شکرين
هست به معني ، چو بود يار وفادار مرا

دستگه و پيشه تو را ، دانش و انديشه تو را
شير تو را ، بيشه تو را ، آهوي تاتار مرا

نيست کند ، هست کند ، بي‌دل و بي‌دست کند
باده دهد ، مست کند ، ساقي خمار مرا

اي دل قلاش ، مکن فتنه و پرخاش مکن
شهره مکن ، فاش مکن ، بر سر بازار مرا

گر شکند پند مرا ، زفت کند بند مرا
بر طمع ساختن يار خريدار مرا

بيش مزن دم ز دويي ، دو دو مگو چون ثنوي
اصل سبب را بطلب ، بس شد از آثار مرا

ديوان شمس