در دل خود كشيده ام نقش جمال يار راپيشه خود نموده ام حالت انتظار راريخته دام ودانه شه از خط وخال خويشتن صيد نموده مرغ دل برده از او قرار راسوزم وسازم از غمش روز وشبان بخون دل تا كه مگر ببينم آن طرّه مشكبار رادولت وصل او اگر يكشبي آيدم بكفشرح فراق كي توان داد يك از هزار راچشم اميد دوختن درره وصل تابكيبرده شرار هجر او از كفم اختيار راايمه برج معدلت پرده زچهره برفكنشوي زچشم عاشقان زآب كرم غبار راسوختگان خويشرا كن نظر عنايتيمرهمي از كرم بنه ايندل داغدار را
حيرانرا از جلوه اي از رخ خويش مات كنتا رهد از خودي خود ترك كند دياررا
