چسان به کرب وبلا ميکني گذر اي آب.
مگر نئي ز شه تشنه شرمسار اي آب.
هنوز بهر تو گويا به خيمه گه دارد .
سکينه در ره عباس انتظار اي آب.....
هنوز در حال و هواي کرببلا در حال نوشتن سفرنامه هستم. از اظهار نظر شما خوشحال ميشم.

خدا کند که جوانان زحقّ جدا نشوند
به صحبت بد و بدخواه مبتلا نشوند
سر عقيده خود پاى فشارند چو کوه
بسان کاه زهر باد جابجا نشوند