بسم رب الحسين الشهيد

کربلا واحه واحه عطشاني است، با گياهاني آوار و درختاني که ديريست سقط شده مي رويند. کربلا با گودالي که بلندترين قله جغرافيا، و ظهري که مقدس ترين لحظه تاريخ است. کربلا مزار مزرعه هاي سرسبز است.

پرستوهاي از ييلاق آمده در ديروزهاي گمشده و فرداهاي بلند بيتوته کرده اند، شمشيرها لبخند مي زنند و پژواک صداي شيطان منزل به منزل آسمان را توفان مي کند.

کربلا در انتظاري سرخ، زير عاشق ترين آفتاب تاريخ قدم مي زند و بزرگ مي شود، آنقدر که خاکش را مهر مي کنيم.

کربلا ايستگاه آغازين تمام مسافراني است که به مقصد خدا جاري اند. هر چند دلهايشان را در عاشوار جا گذاشته باشند.

فرا رسيدن ايام سوگواري سيد وسالار شهيدان حضرت ابا عبدالله الحسين (ع) برهمه عاشقان وشيفتگان حضرتش تسليت عرض مينمايم

التماس دعا