فرشته وار در کوچه هاي مدينه به پرواز درآمدي و فرشتگان را به طواف خود فرا خواندي و آنها جام به دست، هفت آسمان تو را بدرقه کردند تا به کوچه باغ حيات بشري رسيدي و آنها را با قدومت طراوت بخشيدي. آمدي توفنده تر از دريا، شب شکن تر از خورشيد و دل انگيزتر از شادي، دريا به احترامت خاموش ماند، خورشيد رخ در نقاب خاموشي کشيد و شادي خجل از طراوت تو آرام به قلب ها تراوش کرد. سلام بر تو اي يازدهمين ثمر درخت آفرينش!