غرق در افکار بودم بي قرار
از دو چشمم موج مي زد انتظار
با خودم گفتم عجب دنيا بد است
هر که اهل عشق باشد مرتد است
چون ميسر نيست ما را کام او
تا به کي دل خوش کنم با نام او
با که حرف خويش را نجوا کنم
قبر ليلي را کجا پيدا کنم
کاش از قلبم به قبرش راه داشت
کاش زهرا هم زيارتگاه داشت
زين همه شادي وعشرتها چه سود
کاش قبر مادرم مخفي نبود
ناگهان ازسوي حق آمد پيام
مي دهم بر درد هايت التيام
قبر زهرا گر چه از ديده گم است
بارگاه با شکوهش در قم است
اي که گفتي مادرت مظلومه است
حضرت زهرا همان معصومه است
با خودت هر گاه تنها ميشوي
خسته ودلتنگ زهرا ميشوي
قم برو که خانه ي عشق همه است
صاحب آن خانه بي بي فاطمه است
چون که تو عرض ارادت کرده اي
قبر زهرا را زيارت کرده اي
خاک او مانند خاک علقمه است
هم حسين و هم رضا هم فاطمه است
اين مکان موعود هر هم عهدي است
زائر ثابت در اينجامهدي(عج)است