گفتم که روی ماهت از ما چرا نهان است      گفتا تو خود حجابی   ورنه رخم عیان است

 گفتم که از  که  پرسم  جانا  نشان  کویت    گفتا نشان چه پرسی این کوی بی نشان است

 گفتم مرا غم  تو خوشتر ز شادمانی  است      گفتا  که در  ره  ما  غم  نیز  شادمان  است

 گفتم  که  سوخت  جانم  از  آتش  نهانت       گفتا  که  سوخت  ان  را  کی  ناله  و  فغانت 

 گفتم  فراق  تا کی  گفتا  که  تا  تو هستی      گفتم نفس همین است گفتا سخن همان است 

 گفتم  که هست  حاجت  گفتا  بخواه  از ما       گفتم  غمم  بیفزا   گفتا  که  رایگان  است 

   یابن الحسن کجایی          ای داد و از جدایی

 نیمه شعبان، زمانی برای پرگشودن

نیمه شعبان که از راه می رسد و کوچه ها و خیابانهای شهرآزین بسته شده و چراغانی می شود، دل را ناخودآگاه بیشتر از هر زمان دیگری به یاد آن غائب همیشه ناظر می اندازد،همانی که شرق و غرب عالم درتحت سلطنت اوست وکارها به اذن حضرت رب –جلت عزمته-،با دست باکفایتش به انجام و قرارمی رسد.

او هست وما همچنان غرق درخویش  زندگی روزمره خود را بی یاد او می گذرانیم و غافل از کسب معرفتش برای تقرب به ذات احدیت.

در زیارت جامعه کبیره می خوانیم: « مَن ارادَالله بَداَبِکُم وَ مَنْ وَحّده قِبل عَنکُم»

"آن که خدا را بخواهد، باید از شما شروع کند و آن که بخواهد به وحدانیت خدای متعال دست یابد، باید از قِبل شما دست یابد".

به خوبا سر می زنی              مگه بدا دل ندارن
یه سرم به ما بزن              ای خوب خوبا آقاجون
مگه چیزی کم می شه       به رو سیاه نگات کنه
با یه قطره کم نمی شه              آب دریا آقاجون

تعجیل در ظهور حضرت صاحب الامر مهدی موعود ( عج) صلوات

اللهم صل علی محمد و آل محمد (ص) و عجل فرجهم

خدا یا و نگهدارتان