و اما سخن آخر

معمولا همه ما به سفرهای مختلفی می رویم  واز اونها یه خاطراتی داریم و بعد از مدتی در هیاهوی زندگی اونا رو به بوته فراموشی سپرده و درهمهمه زندگی  محومی شوند؛ اما یک سفر تاریخی انجام شد و هرگز در میان سفرها گم نشد.

مسافران این سفر مثل هر سال بار سفر بستند و راه افتادند. از مدینه به مکه. همراه رسول خدا)ص) ، عزم سفر حج کرده بودند. هر یک را در سر خیالی بود و سفر را مجالی می دیدند برای بندگی خدا .

 خاطرات رسول خدا را در سر اندیشه ای دیگر بود. جز حضرتش کسی از مسلمین نمی دانست این سفر در کجای تاریخ ایستاده است. هیچ کس نمی دانست این سفر آخرین سفر رسول خدا به حج است. هیچ کس حدس نمی زد رسول خدا در این سفر انگشت اشاره خویش را از نبوت به سوی ولایت نشانه می رود.  

آری حجه الوداع انجام شد. سفر آخرین رسول خدا) ص) در میان سفرها گم نشد و زمانی که او دست وصی خود را بالا برد و مردم را به

ولایت مولا علی امیرالمومنین حیدر

امر کرد، دستاورد سفر حجه الوداع را به مردم سپرد. او غدیر را به دست مسلمان سپرد و خود به سفری دیگر رفت.

 و این سال عیدغدیر سوغات سفری است که برتر از هزاران هزار سفری است که بشر به خود دیده.و غدیر که سفری است تا خدا.