بنام حضرت دوست
که هرچه بر ما میرود عنایت اوست
این رضا کیست که عالم همه خشنود از او است
این رضا کیست که بر درد دل خلق دوا است
ای ضعیفی که تو را پشت و پناهی نبود
شو پناهنده بشاهی که معین الضعفا است
ساکن کوی رضا باش که این ابر کرم
سایة رحمت او برسر سلطان و گداست
دامن ضامن آهو مده از دست که او
دوست را ضامن و فریاد رس روز جزاست
میلاد امام رئوف ،هشتمین ستاره پرفروغ آسمان امامت و ولایت
حضرت امام رضا علیه السلام
برآقا امام زمان عج ومقام معظم رهبری و همه عاشقان و شیفتگان امامت و ولایت وشما دوستان عزیزمبارک باد.
مولای من ! یا امام رضا!
گلدسته ات
کهکشانى است
که سیاهى شهر را تکذیب مى کند
پیرامون تو همه چیز بوى ملکوت مى دهد:
کاشى هاى ایوانت
و این سؤال همیشه
که چگونه مى توان آسمانها را
در مربعى کوچک خلاصه کرد.
و پنجره فولاد
التماسهاى گره خورده
و بغضهایى که پیش پاى تو باز مى شوند…
کشور ما از دو گل دارد بهار
هم بهار و هم وقار و اعتبار
هر دو گل از باغ گل های رسول
هر دو گل از نسل زهرای بتول
آن یکی در شهر قم آن یکی در مشهد
نام او معصومه و آن یکی نامش رضا
سائلانش بی نیاز عالمند
جیره خوارانش امیر و حاتمند
از رضا غیر رئوفی کس ندید
دست لطفش ناز آهو را خرید
بر خیز که موکب رضا آمده است .
سلطان سریر ارتضا آمده است.
اى تشنه اب چشمه رحمت حق.
سر چشمه رحمت خدا آمده است.
سحرای ناب و ، شمیم گلاب و ، صحن انقلاب و
دلای دیوونه ، دور سقاخونه
با شوق زیارت ، تو حرم حضرت ، دل داره اقامت
کنار ضریحش ، با نور ملیحش
دار الشفامون پنجره فولاده
دلم مقیم صحن گوهرشاده
قبلة دلهامون باب الجواده ، جواده
من دخیل می بندم امشب ، اون ضریح با صفا رو
می گیرم از دست آقا ، برات کرب و بلا رو
با آل علی هر که در افتاد ور افتاد
دیشب به سرم باز هوای دگر افتاد
در خواب مرا سوی خراسان گذر افتاد
چشمم به ضریح شه والا گهر افتاد
این شعر همان لحظه مرا در نظر افتاد
با آل علی هر که در افتاد ور افتاد
حوران بهشتی زده اند در حرمش صف
خیل ملک از نور طبق ها همه بر کف
شاهان به ادب در حرمش گشته مشرف
این جاست که تاج از سر تاجور افتاد
با آل علی هر که در افتاد ور افتاد
سرفراز باد حزب الله
پیروز باد اسلام
پاینده باد شیعه
التماس دعا انشالله فرج مولا