بسم الله الرحمن الرحیم
رهسپاریم با ولایت تا شهادت
دیدم که در عرش شور و شوق برپاست
برپاگر این بزم شرف ذات خداست
گفتم به خرد چه اتفاق افتاده
گفتا که عروسی علی و زهراست
سالروز ازدواج آسمانی
امام علی (ع) وحضرت زهرا (س)
تبریک و تهنیت باد
لباس یاس بر تن کرد زهرا
کنار دست او بنشست مولا
محمد خطبه خواند زهرا بلی گفت
غلط گفتم بلی نه یا علی گفت . . .
کوثر میآید تا در چشمهسار معرفت علی(ع) جاری شود.
میآید تا با شادی فرشتگان به کلب? فقیرانه، اما پررونق از حضور فرشتگان، نور بپاشد.
رایحة یاس در خانة علی(ع) میپیچد و دو دریای احساس به هم میرسند.
فاطمه(س) پروانهوار شمع وجود او را طواف میکند و در محراب ولایتش به نماز عشق میایستد.
نخلها تماشاگر لحظههای بیبدیل این عشقشدهاند و قامت خویش را تا چراغان خانه علی(ع) بالا بردهاند.
هوای تاز? مهر، سر از دالانهای تنگ مدینه برداشته و خود را به دهلیزهای سرمست خانة علی(ع) و فاطمه(س) رسانده است.
آفتاب، به زلال آینهها شادباش میدهد و کوثر و ساقی کوثر به هم میرسند. سلام خدا بر این زوج بهشتی!
ستارههای چشمکزن، ریسمان بستهاند آسمان کوچههایی را که قرار است از امشب، مهربانیهایتان را در آنها قدم بزنید.
کوچههایی که همقدم میشوند از امشب جادههای زندگی را با شما.
دیوارهای مدینه کل میکشند پیوند خجسته ابر و باران را، دریا و موج را، رود و آبشار را و عشق و پرواز را که از امشب، پرندگی در نگاههای مهربانانه شما به اوج خواهد رسید.
صدای دست ابرها را که بر دف ماه میکوبند، نسیم در ردپایتان میریزد تا خاک، لبخند بزند آرامش قدمهای همراه و صمیمیتان را که زندگی را بر چشمهای ناپیدای جادههای بیپایانش همقدم شدید؛ آرامتر از صدای بال پرندگانی که بر ابرها راه میروند، شیرینتر از رودهایی که به دریا میریزند. امشب، خانهای محقر، آغوش گشوده رؤیای شیرین زندگی با ماه و خورشید را بیصبرانه دهان گشوده هلهله شادی فرشتگان را که پایکوبی نخلستانها را به تماشا نشستهاند. خانهای که آمدنتان را اسپند دود میکند تا دفع کند هر چه چشم شور را از این همه شور بیپایان برای آغاز؛ آغازی که پر از بوی لبخند پیامبر صلیاللهعلیهوآله است