بنام خدا
(( ای دل افسرده ازهجران مهدی غم مخور عاقبت از بهر قلب خسته تسکین می رسد ))
گفتم شبی به مهــدی ، بردی دلم ز دستم
من منتظر به راهت، شب تا سحر نشستم
گفتا: چکـــار بهــــــتر از انتــــظار جانـــــان؟
من راه وصــــل خود را بر روی تــــو نبستم
گفتـــم دلــــــم نــدارد بی‌تو قــــــرار و آرام
من عُقـــده دلم را امشـــب دگـر گسستم
گفتا: حجــــاب وصـلـم باشد هـــــوای نفست
گر نفس را شکستی، دستت رسد به دستم
گفتم: ببخش جـــرمم، ای رحمـــت الهی
شرمنـــده تو بودم، شرمنــــده تو هستم
گفتا: هــــزار نوبت از جــرم تو گذشتــــم
پــرونده تو دیدم، چشــــمان خود ببستم
گفتا: مبــاش نـــومیـد از خـــانه امیــــدم
من کی دل محبّ شـرمنده را شکستم؟
گل نرگس فدای رنگ و بویت نصیبم کی شود دیدار رویت؟
گل نرگـــس تو که زیبـاترینی میان هر دو عالم بهــترینی
گل نــرگـــس تو که مـَهد وفایی نــگار دلــربا و با صـــفایی
گل نرگــس مکن تو نا اُمیدم که عمرم داده و مِهرَت خریدم
به دل دارم امید، تا زنده هستم رسد بر دامن مـهر تو، دستم
عزت زیاد
درباره وبلاگ
