بسم رب الشهداء والصدیقین
باز یاران کربلائی گشته ام واژه ای پاکم خدائی گشته ام
پای اشکم هر زمان وا میشود دانه شعرم شکوفا میشود
بس که طبعم تشنه کربلاست نیست دل بر سینه نینواست
کربلا آغاز راهی بس دراز کربلا یعنی سلام یک نماز
کربلا یعنی نرفتن زیر بار کربلا یعنی دویدن روی خار
کربلا یعنی زدل یا هو زدن بر سر نعش جوان زانو زدن
کربلا یک میر و هفتادو مرد کربلا یعنی شرف یعنی نبرد
کربلا یعنی گذشت از هر چه هست آب را از خویش راندن با دو دست
کربلا یعنی کرامت داشتن رفتن و با خون خود گل کاشتن
کربلا میخانه ای با صد سبو کربلا یعنی شرافت ابرو
نوشته شده در تاریخ یکشنبه 89 آذر 7 توسط
سید علی افشاری (منتظر افرا)
درباره وبلاگ
