نیایش
ای خدای حسین...!
«ای خدای حسین! ائمه معصوم(ع) ابواب رحمتاند و کشتی نجات. ما را از بازترین باب و سریعترین کشتی نجات، محروم مساز.
ای خدای سجاد! چه بزرگی تو که با وجود سجاد(ع) دیگران را نیز بنده میشماری، عبادتشان را بهحساب میآوری و بر سرشان سایه خدایی میگستری. ما هر چه بندگان بدیم، تو خدای خوبی. به ما لیاقت بندگیات را عنایت کن.
ای خدای عباس! تنها تویی که میتوانی عشق را با جنگاوری و ادب را با دلاوری در وجود کسی متجلی کنی. ما را به دست ساقی ابوفاضل، از این فضائل سیراب کن.
ای خدای زینب! تو را به عظمت زینب(س) سوگند که جلوهای از جلال زینب را به مردان و زنانمان بنمایان تا جلوههای فریب دنیا، در نگاهشان رنگ ببازد.
ای خدای علی اکبر! ما را در سنت ذبح عزیزان پیش پای محبوب، شیعه حسین(ع) قرار ده.
ای خدای قاسم! حلاوت شهادت را ـ شیرینتر از عسل ـ به ذائقهمان آشنا کن.
ای خدای حبیب! دلمان را تا واپسین دم کهولت و پیری، همچنان جوان عشق حسین(ع) بدار.
ای خدای حُر! هر روز عاشوراست و هر زمین کربلا و انسان هر لحظه در معرض آزمایش و فتنه و بلا؛ رو سفیدمان کن.
ای خدای اشک! اشک عزای حسین(ع) آب حیات تشیع است. میان شیعه و گریه فاصله مینداز.
ای خدای فرات! عطش دیدار، عنایت کن.
ای خدای حضرت منتقم!
از نشتر عاشورا بر زخم سقیفه، همچنان خون تازه میجهد،
و این زخم کهنه جز به دست قدسی مهدی(عج) مرهم نمیپذیرد.
«عجل علی ظهوره
[سید مهدی شجاعی]