به نام الله
میلاد
مبارک
حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام در چهارم ربیع الثانی 173 ه . ق، در شهر مدینه دیده به جهان گشود. او با امام موسی کاظم علیه السلام ، امام رضا علیه السلام ، امام جواد علیه السلام و امام هادی علیه السلام هم عصر بود. عبدالعظیم از خرمن علم و معرفت امام جواد علیه السلام و امام هادی علیه السلام به خوشه چینی پرداخت و سرانجام در 15 شوال 252 در شهر ری بدرود حیات گفت.
حضرت عبدالعظیم علیه السّلام فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی علیه السّلام است که نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می رسد و از آنجا که از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی علیه السّلام می باشد، به حسنی شهرت یافته است .
حریم تو بوی خدا می دهد
شمیم خوش ربّنا می دهد
رواق تو رونق فزای بهشت
ضریح تو دل را جلا می دهد
نسیمی که از کوی تو می وزد
دل عاشقان را صفا می دهد
هر آن کو ، که شد زائر کوی تو
دلش بوی مهر و وفا می دهد
حدیثی دل انگیزم آمد بیاد
پیامی که آن مقتدا می دهد
که«مَن زارَ عَبدالعَظیم بِرِِی»
که«مَن زارَ کَرب و بَلا»می دهد
تو آن سرو بالا بلندی که عشق
بدستت گُل« هَل اَتی »می دهد
تو از نسل پاکان و پاکی تو راست
و حق نور تقوا تو را می دهد
محیط کریمانه ات سبز باد
که گنج سعادت به ما می دهد
جگر گوشه ی سبط پاک رسول
که بوی خوش مجتبی می دهد
کلید در گنج عزّت ، خدای
به حکمت بدست شما می دهد
سراج منیری و نور امید
نگاهت به عالم ضیا می دهد
هر آن کس که مهر تو دارد به دل
کجا دل به راه خطا می دهد
عبّاس براتی پور
آنحضرت مدت 79 سال عمر با برکت او با دوران امامت چهار امام معصوم یعنی امام موسی کاظم علیه السّلام ، امام رضا علیه السّلام ، امام محمدتقی علیه السّلام و امام علی النقی علیه السّلام مقارن بوده است. ایشان محضر مبارک امام رضا ، امام محمد تقی و امام هادی را درک کرده و احادیث فراوانی از آنان روایت کرده است.
درباره وبلاگ
