بسم الله
گل من را بهاری بی خزان است
گل من مهدی صاحب زمان است
چهره گل باغ و صحرا را گلستان می کند
دیدن مهدی علیه السلام هزاران درد، درمان می کند
مُدّعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار
من گلی دارم که عالم را گلستان می کند
گل ها همه با اذن تو برخاسته اند از بهر ظهور تو خود آراسته اند اوّل فرج تو از خدا خواسته اند
مردم همه در لحظه ی تحویل، بی شک
انتظار شناسنامه شیعه است، هویت و اعتبار اوست. شیعه با انتظار زنده است و با انتظار معنا می یابد. هر کس خود را شیعه می داند باید منتظر باشد.
انتظار روایت عشق است. رمز پایداری و استقامت و حبل المتین همه آنانی که می خواهند با عشق زندگی کنند. پرشکوه ترین و سترگ ترین مفهوم بودن و رمز جاودانگی آنانی که نمی خواهند جاهلانه بمیرند.
داستان انتظار داستان هستی است. سبزترین و با طراوت ترین فصل هستی، انتظار است.
بی انتظار جهان مرده است و زندگی معنا و مفهوم خود را از دست می دهد. بی انتظار چشمه ها خاموش می شوند و کوه ها تاب ایستادن ندارند. بی انتظار بهار بی معناست، تابستان بی معناست، پاییز بی معناست، زمستان بی معناست، بی انتظار گردش آسمان ها و زمین بی معناست.
انتظار همیشه جاری است، زلال و شفاف. از جنس رویش است، سبز؛ آری انتظار همیشه سبز است.
امام زمان (عج): و مارا از شیعیان دور نگه نمی دارد مگر اعمال بد آنان که به ما می رسد و برای ما ناخوشایند و دور از انتظار است آمد بهار و گل رخ من در سفر هنوز خندید و ابر چشم من از گریه تر هنوز آمد درخت گل به بر امّا چه فایده؟ کان سرو گلعزار نیامد به بر هنوز
درباره وبلاگ
