بسم رب الشهدا
بعضی دوستان امروز چه حضورا و چه تلفنی از من پرسیدند
که افرا چته و چرا دمقی و ساکتی
خوب من چی باید می گفتم
بایدمی گفتم که امروز درد کشنده دوری دوستان سرا پایم را فرا گرفته
باید می گفتم که درد فراق یاران اذیتم می کنه
باید می گفتم که چرا از کاروان یاران جا مانده ام
و هزران بایدهای دگر
خدا بیامرزه همه شهدا رو
خصوصا شهید باکری رو که چقدر قشنگ گفته
دعا کنید خداوند شهادت را نصیب شما کند در غیر این صورت زمانی فرا می رسد که جنگ تمام می شود و رزمندگان امروز سه دسته می شوند
دسته ای به مخالفت با گذشته خود بر می خیزند و از گذشته خود پشیمان می شوند !
دسته ای راه بی تفاوتی را بر می گزینند و در زندگی مادی غرق می شوند و همه چیز را فراموش می کنند
ودسته سوم به گذشته خود وفادار می مانند واحساس مسئولیت می کنند که از شدت مصائب و غصه ها دق خواهند کرد .
پس از خدا بخواهید که با وصال شهادت از عواقب زندگی بعد از جنگ در امان بمانید چون عاقبت دو دسته اول ختم به خیر نخواهد شد وجزءِ دسته سوم ماندن بسیار سخت و دشوار خواهد بود.
دوستان اگه عمری بود و نفسی برقرار
مجددا برایتان خواهم سرود حماسه شهیدان را
عزت زیاد
درباره وبلاگ
