بسم رب المهدی
و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه
طلوع نورانی یگانه منجی عالم بشریت
صاحب العصر و الزمان ، منتهای آرزوی چشم انتظاران
افتخار زمین و زمان حضرت حجة بن الحسن عسگری ( ارواحنا لتراب مقدمة فداء)
بر تمامی منتظران و مشتاقانش مبارک باد
مولا جان بیا! ...
مهدی جان!
سئوالی ساده دارم از حضورت .... من آیا زنده ام وقت ظهورت
اگر که آمدی من رفته بودم .... اسیر سال و ماه و هفته بودم
دعایم کن دوباره جان بگیرم ..... بیایم در رکاب تو بمیرم
میلاد نور مبارک
ای منتظران گنج نهان می آید
آرامش جان عاشقان می آید
بر بام سحر طلایه داران ظهور
گفتند که صاحب الزمان می آید
خداوندا! اگر خواهی که روح ما از این اجساد بستانی؛ تو را سوگند، بر مردی، که میدانی ظهورش آرزوی آخرین ماست؛ به وقت مرگ او را بر سر بالین ما بفرست. به نزد قلب های ساکت و غمگین ما بفرست. اجازَت ده که ما دستش به جان گیریم و بر این سینه بیمار بگذاریم و دست دیگرش را روی چشم خسته و تب دار بگذاریم. با او از تمام لحظه های منتظر بودن، سخن گوییم. ز رنج ظلم های رفته بر این جان و تن گوییم و گرد کفش هایش را به اشک چشم برگیریم. نگاه واپسین را بر رخ ماهش بیندازیم؛ سپس عزم سفر گیریم.
بیا مهدی! بیا مهدی! که درد انتظار تو، فروغ دیده ها را کشت و آتش در درون سینه ها افروخت؛ از آن آتش، پر پروانه دل سوخت؛ سپس در اشک شمع عمر مدفون شد.
بیا مهدی! بیا مهدی! که تا پروانه جان گیرد؛ دو بال پر توان گیرد؛ کند پرواز را آغاز شود؛ محو نیاز و راز.
نیمه شعبان مبارک
نیمه شعبان سرود زندگی است نیمه شعبان فرار از بردگی است
نیمه شعبان سلامی از خــــدا بر همه افراد شهر بنــدگی است
نیمه شعبان امیــــد خستگان مقصدیبرجادههایخستگیاست
نیمه شعبان چو کالائی گــران نوبـر بـازارهـای کهنهگی است
نیمه شعبان چو حصنی استـوار قلعهای با سردر همبستگی است
نیمه شعبان چنــان یک سرپناه آخرین امید در بیچـارگی است
نیمه شعبان به سـان مشعــلی در افقهای سیاه زندگــی است
نیمه شعبـان بـرای مسـلمـین سـالـروز خلقت آزادگـی است
نیمه شعبان بـرای دین حــق بیرقی بر قلّـهء دلـدادگـی است
نیمه شعبان سر آغــاز فـرج برسپاه مسلمین آمــادگـی است
نیمــه شعبان بـه سـان دشمنی بهر بیدردیّ واشرفزادگی است
نیمه شعبان غدیر و بعثت است جلوهء خم در کمال سادگی است
نیمهشعبان چو خورشیدی منیر نوربخش عمر ظلمت دیدگی است
نیمهشعبان نهیک روزاست وبس بلکه با تـاریخ در پیوستگی است
اللهم عجل لولیک الفرج
باذن الله
سالروز آغاز ولایت و امامت وزعامت آخرین سحاب رحمت و یگانه ذریه ذخیره دودمان آل طاها،
حضرت مهـدی مـوعـود (عج) بر منتظران و چشم انتظــاران ظهــور تبریک و تهنیت باد
گل نــرگس، گل سـرخ حیــدری
به خدا تو از همه دل می بری
من که از دیدن تو سیر نمیشم
اگه یـک نگام کنی پیر نمیشم
مهدیا
جانها، شورانگیز از یاد دلربای توست. شقایق های شادی بشر، در شبستان شیدایی تو می کاود
و شایسته ترین بندگان خدا، شب ها و روزها، شرط تداوم حیات خویش را در آویختن به شاخه طوبای
محبت تو می دانند.
شاید برای آمدنت دیر کردهای
وقتی نگاه آینه را پیر کردهای
دیری است آسمان مرا شب گرفته است
خورشید من برای چه تأخیر کردهای؟
این بارش بهاری من هم خلاصه شد
در آن دو قطره اشک که تبخیر کردهای
قلب مرا شکستی و یادم نبود که
با تکههاش عاطفه تکثیر کردهای
با آتشی که داغ غم تو به دل زده
من را در عشق منشأ تأثیر کردهای
وقتی که این همه ز غمت شکوه میکنم
شاید برای آمدنت دیر کردهای
“محمد بختیاری”
یارا!
دلها به یاد تو می تپد و روشنی نگاه منتظران به افق خورشید ظهور توست ... ای برترین افق برای
پرواز پرندگان آرزو، ای تجلی آبی ترین آسمان امید، ای منتهای برترین خیال هستی، ای آرمان همه
چشم انتظاران، دنیا نیازمند ظهور توست، و قلب انسانها به شوق زیارت روی دلربای تو می تپد.
ای قلب عالم امکان، بیا و گـَرد گامهایت را توتیای چشمانمان قرار ده. بیا که نوای دل انگیز توحیدت را با
گوش جان شنواییم.
مولا جان بیا! ...
نیمه شعبان میلاد منجی عالم بشریت
صاحب عصر مهدی موعود بر تمام مسلمانان جهان مبارک باد
باز هم انتظار
خودت دستمون وبگیر یا صاحب الزمان
درپناه حضرت دوست که هر چه داریم از اوست
گر نیایی... این عشق آتشین زدلم پاک نمی شود بالای تخت یوسف کنعان نوشته اند
«گر نیایی فقیر می میرم» مثل دنیا حقیر می میرم
چون کبوتر که در قفس حبس است تک و تنها اسیر می میرم
ای شکوه ترنم باران در فراقت کویر می میرم
توی شهر دلم زمین لرزه است زیر آوار پیر می میرم
بی تو زجرآور است جان کندن! وای بر من؛ چه دیر می میرم!
تو بیا، می خورم قسم به خدا چون بگویی بمیر، می میرم
«مهدیا» ای تمام هستی من گر نیایی فقیر می میرم
السلام علیک یا اباصالح المهدی
کجایی کجایی ...امان... امان از جدایی
مجنون به غیر خانه لیلا نمی شود
هر یوسفی که یوسف زهرا نمی شود