شهادت ؛ حضرت سجّاد ؛ عَلِیّ بن الحُسَین
امام چهارم (ع) نشان و یادگار نهضت کربلا ؛
بر شیعیان امامت و عاشقان و پیروان ولایت تسلیت باد
اسم مبارک آن بزرگوار علی است و مشهورترین القاب آن حضرت زین العابدین و سجاد است و مشهورترین کنیه او اَبا محمّد و ابوالحسن است .
مدت عمر آن بزرگوار مثل پدر بزرگوارش پنجاه و هفت سال است ؛ زیرا پانزدهم جمادی الاوّل سال سی و هشت از هجرت بدنیا آمد . تولد آن بزرگوار دو سال قبل از شهادت امیرالمؤمنین ع است و تقریباً بیست و سه سال با پدر بزرگوارش زندگی کرد . مدت امامت آن بزرگوار سی و چهار سال است .
ای سرور عابدان عالم، امشب که شب رحلت توست، به درگاهت می آیم تا بر جوانی ام دعا کنی، تا در لطافت و غلظت و رقت و نورانیت تو شناور شوم و ذوب شوم در زلال نگاهت.
ای امام سجده کننده بر تربت کربلا، عروجت بر جاده های گل آذین بسته آسمان و رها شدنت از بی مهری های اهل زمین بر قلب های ما تسلیت باد.
امام سجاد(ع) :
سه چیز سبب نجات مؤمن است :
1- بازداشتن زبان ازغیبت مردم
2- مشغول کردن خودش به آنچه که برای اخرت و دنیایش سود دهد
3- گریستن طولانی بر گناهانش
علی بن الحسین (علیهما السلام) ، چهارمین امام شیعیان ،در پنجم شعبان سال 38 ه.ق متولد گشت.شهرت آن بزرگوار به دو لقب زین العابدین و سجاد به علت عبادت بسیار و سجده های مکررایشان است .
یکی از دلایل شهرت و محبوبیت آن حضرت نزد مردم، انتشار جملات زیبا و گرانبار در قالب دعا بود که همگان را به خود جذب می نمود. این دعاها در کتابی به نام صحیفه سجادیه که به آن زبور آل محمد نیز می گویند گرد آوری شده و مشتمل بر دقیقترین مسائل توحیدی، عبادی، اجتماعی و اخلاقی است.
سعید بن مسیب، از محدثین مشهور، درباره امام می گوید : " هیچکس را پارساتر و باتقواتر از علی بن حسین ندیدم."
امام در زمان خویش به " علی الخیر"، " علی الاغر" و " علی العابد " نیز شهرت داشت.
ابن ابی الحدید درباره امام سجاد می نویسد :
" آن حضرت را که اهل سجده بود و آثار آن بر پیشانیش آشکار بود، " ذوالثفنات " می گفتند. "
آورده اند که آن حضرت وقتی وضو می گرفت، رنگ چهره اش دگرگون می شد، و چون علت را می پرسیدند می فرمود : " آیا می دانید که در برابر چه کسی می خواهم بایستم ؟ "
و نیز گفته شده است که در وقت نماز چهره مبارکش دگرگون می شد و رعشه بر اندامش می افتاد، و می فرمود: " این از آن روست که می خواهم در حضور آن پادشاه بزرگ بایستم."
امام در وقت نماز به هیچ چیز توجه نداشت . یکبار به هنگام نماز دست فرزند امام شکست، او از درد فریاد می زد ، شکسته بند آوردند و استخوان دست را جا انداخت و فرزند امام هم چنان از درد فریاد می کشید. پس از نماز، امام دست بچه را دید که به گردنش آویزان است و آن زمان بود که متوجه شد دست بچه شکسته است.
زمخشری می گوید :
" زمانی علی بن الحسین علیها السلام به قصد وضو گرفتن دستش را در آب فروبرد ، در همان حال سرش را به سوی آسمان و ستارگان بلند کرد و در آنها به تفکر پرداخت ، زمانی دراز گذشت، صبح دمید و مؤذن اذان گفت و هنوز دست امام در آب بود."
امام در صدقه دادن و رسیدگی به محرومین نیز زبانزد بود و پس از شهادت ایشان معلوم گردید که هزینه زندگی صد خانواده از صدقات ایشان تامین می شده است. امام وقتی که سواره از کوچه های مدینه عبور می کرد هیچگاه تقاضای گشودن راه را نداشت و معتقد بود که راه مشترک است و ایشان حق ندارد دیگران را کنار بزند و مسیر را بگشاید .
التماس دعا
صحیفه سجادیه
صحیفه سجادیه از گنجینه های ارزشمند دعاهای امامان(ع) است که در بردارنده برخی از دعاهای حضرت سجاد(ع) است.
صحیفه سجادیه کانونی از معارف بلند الهی در ابواب مختلف است و در یک ارزیابی واقع بینانه می توان آن را ابزار رسای فرهنگی برای مقابله با هجوم فرهنگی دانست که خلفای ناشایست باب آن را گشوده بودند. بی تردید اگر این حرکت ارزشمند فرهنگی در کنار گستره فرهنگی دیگر امامان نبود، این مهاجمان فرهنگی اثری از اسلام ناب محمدی(ص) باقی نمی گذارند.
اهل دانش اذعان دارند که کتاب صحیفه سجادیه از نظر جایگاه ارزشی سومین کتابی است که در صدر اسلام پس از قرآن کریم و نهج البلاغه پدید آمده و مانند نسیم صبا در اطراف و اکناف عالم منتشر شده و از این رو مردم آن را مورد اهتمام و توجه قرار داده اند. سراسر این کتاب پر از حقایقی است که خداوند سبحان هنگام خلوت آن را بر زبان آن حضرت(ع) روان ساخته است و هر کتاب دیگری که در این فن تنظیم یافته از این کتاب بهره و نصیبی برده است. به طوری که دیگر دانشمندان کتب ادعیه خود را بر مبنای دعاهای این صحیفه به رشته تحریر درآورده اند.
دعاهای صحیفه علاوه بر حسن بلاغت و کمال فصاحت بر عالی ترین مضامین و عبارات و علوم الهی مشتمل است. زیبایی، شکوه وقدرت روحی که در تعبیرات روح پرور آن به کار رفته و طرق مختلفی که در اوقات گوناگون در مقام فروتنی و توسل در پیشگاه الهی و درود و ثنا برخداوند انتخاب شده، خود بالاترین شاهد و دلیل است بر این که صدور آن از مقام امام معصوم(ع) قطعی است و احدی دست رد و انکار بر آن ننهاده و نام آن شهره آفاق است و فروغش بر اکناف جهان گسترده تا آنجا که هرگز شک و تردید در آن راه ندارد وگوهری است از معدن علوم امام سجاد(ع). بنابراین به خاطر جایگاه والایش بزرگان علم و ادب سه نام بر آن گذارده اند که گویای جایگاه رفیع این کتاب عظیم الشان است: -1 اخت القرآن 2-انجیل اهل بیت(ع) -3 زبور آل محمد(ص)
صحیفه سجادیه هر چند سراسر دعا و نیایش است و تمام مطالب آن به عنوان راز و نیاز انسان با پروردگار خویش ارائه شده، ولی تامل و تحقیق در گستره مفاهیم و معارف آن به وضوح نشان می دهد که دعاهای آن فراتر از مناجات های فردی و راز و نیازهایی است که یک انسان در خلوت تنهایی خود و در بحران مشکلات زندگی با خدای خویش دارد.
مناجات های صحیفه در حقیقت نجوای علم و اخلاق و عقیده و سیاست است با روح موحدان و مناجاتیانی که در محراب عبادت و میدان جهاد و صحنه مبارزه با شیطان های درونی و برونی حضور دارند.امام سجاد(ع) از محراب نیایش مکتبی سرشار ازآموزش و پرورش پدید آورد و پست ترین خصلت ها و ارزنده ترین اندیشه ها را با لطافت وعطر مناجات درهم آمیخته و شیفتگان جمال حق را تا جایگاه شناخت حقایق اوج داده است.
صحیفه مدرسه ای است که معلم آن امام چهارم(ع) است و این معلم است که با این کتاب جهانیان را در تمام اعصار درس می دهد و هر کس را در حد توان و قدرتش و به اندازه تکلیف و استعدادش به مقامی که باید برسد می رساند. صحیفه دریای پرخروش فیض الهی است که لولو و مرجانش از شمار بیرون و اشیای پرقیمتش از حد شمارش خارج است.
هوالله
پنجم ماه شعبانخجسته میلاد سید ساجدین
و زینت عابدان و سر حلقه عارفان
حضرت امام زین العابدین (ع) فرخنده باد
شعبان شد و پیک عشق از راه آمد
عطر نفس بقیة الله الاعظم آمد
با جلوه ی سجاد و اباالفضل و حسین
یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد
کیست سجاد(ع) ؟اصل ایمان، پایه ی دین، قبله ی اهل ولایت
پیشوای قائمین و راکعین و ساجدین است
در عبادت، در اطاعت، در فتوّت، در سخاوت
مقتدای خاضعین و خاشعین و حامدین است
عزت زیاد خدا نگهدارتون. التماس دعا
اللهم عجل لولیک الفرج
مردی می آید که دستانش بوی کرامت، پیشانی اش بوی بندگی و گام هایش، ندای ایستادگی سر می دهد.بهار به حیرت
می ایستد، باد سجده می کند و خورشید، شکرانه می دهد.
5 شعبان
خجسته میلاد سید ساجدین و زینت عابدان و سر حلقه عارفان
حضرت امام زین العابدین (ع)
فرخنده باد
من عابدینم پور مکه و منایم
سجادم و فرزند زمزم و صفایم
منم علی بن الحسین
صدیقه را نور دو عین
امام سجاد علیه السلام میفرمایند:
«در حضرت قائم از خانواده ما، سنتهایی از انبیاست، سنتی از حضرت آدم علیه السلام پدر ما، سنتی از حضرت نوح علیه السلام و سنتی از حضرت ابراهیم علیه السلام و سنتی از حضرت موسی علیه السلام و سنتی از حضرت عیسی علیه السلام و سنتی از حضرت ایوب علیه السلام و سنتی از حضرت محمد صلی الله علیه و آله.
و از حضرت آدم و نوح علیهما السلام، طول عمر.
و از حضرت ابراهیم علیه السلام مخفی بودن ولادت و گوشه گیریش از مردم
و از حضرت موسی خوف و تقیه است.
و از حضرت عیسی اختلاف مردم درباره اش.
و از حضرت ایوب فرج و گشایش پس از بلا و ناراحتی .
و از حضرت محمد خاتم النبی صلی الله علیه و آله خروج با شمشیر.››
| کیستم من، فارغ التحصیل دانشگاه دینم |
| دومین فرزند دلبند امام سومینم |
| چارمین استاد پرچمدار سرخ انقلابم |
| ز آنکه باب تاجدار پیشواى پنجمینم |
| در جهان آفرینش، بعد سالار شهیدان |
| شاهکار کلک ذات پاک هستى آفرینم |
| مسند ملک ولایت را به امر ذات مطلق |
| بعد جد تاجدار خویش، سوم جانشینم |
| گر بپرسى از نشانم، من نشان کربلایم |
| ور بپرسى قدر من، من لیله القدر زمانم |
| معنى حج و زکاتم، مظهر صوم و صلاتم |
| چشمه آب حیاتم، کاشف راز نهانم |
| زاده خون و پیامم، تشنه شهد قیامم |
| مکه و رکن و مقامم، من امام ساجدینم |
| دردمندان را دوایم، بینوایان را نوایم |
| منبع جود و سخایم، رهنماى مسلمینم |
| وارث صبر علیم، خلق عالم را ولیم |
| حجت بر حق حقم، بیکسان را من معینم |
| اولم من، آخرم من، باطنم من، ظاهرم من |
| طاهرم من، فاخرم من، وجه رب العالمینم |
| من صراط المستقیمم، من حکیمم، من علیمم |
| من رحیمم، من کریمم، معنى حصن حصینم |
| من على ابن الحسینم، مست جام نشاتینم |
| من امام الحرمینم، خصم جان ناکسینم |
| در سیادت ساجدم من، در عبادت عابدم من |
|
فخرم این بس ز آنکه خالق خوانده زین العابدینم |
عزت زیاد التماس دعا
اللهم عجل لولیک الفرج
درباره وبلاگ
