زماني كه يار بازآيد
در سكوتي سخت بارها صدايت كردم ميدانم كه حرفهايم را ميشنوي آري با تو بسيار سخن گفتم ولي اين بار صدايت نميزنم ، فرياد ميزنم ، فرياد ميزنم :آيا امروزمان به فردايي متصل ميگردد كه كامياب گرديم؟ آيا خزان دلهايمان بهاري خواهد شد؟ آيا چشمان گنهكارمان جمال زيبايت را خواهد ديد؟ آقا جان يا صاحب الزمان!