خدا کند که مرا با خدا کنی آقا
زقید و بند معاصی جدا کنی آقا
دعای ما به در بسته می خورد ای کاش
خودت برای ظهورت دعا کنی آقا...
بگذار بگویمت دلم غم دارد
یک عالمه اشک و آه و ماتم دارد
عجّل بظهور، عصر آدینه ها
ای یوسف فاطمه تو را کم دارد . . .
فقط دلیل جدایی ز توگناه من است
ثمر از این همه غفلت دل سیاه من است
همیشه ذکر تو را من به روی لب دارم
که نام تو گل زهرا دلیل راه من است
ببین که روز سپیدم ز هجر تو شام است
بیا و نور فکن که چهره تو ماه من است
جدایی از تو بلایی عظیم و جانکاه است
گواه قلب حزین سردی نگاه من است
بگو به آن دو ملک در سیاهی قبرم
که این غلام قدیمی بارگاه من است
ما مدعیان خوابیم در عرصه بیداری
امّا همه می گوییم آن یار نمی آید
در خواب وخور و غفلت پیوسته گرفتاریم
چون جمعه شود گوییم دلدار نمی آید
میدان عمل خالیست ، او در پی سرباز است
چون ما همه سرداریم، سردار نمی آید!
برگرفته از بنده خدا
http://atrevesaal.blogfa.com/category/2
یا اباصالح المهدی ادرکنی
یا فارس الحجاز ادرکنی
یقین دارم که روزی خواهی آمد
اباصالـح نمیدانـم کجـایـی به رضـوی یا زمین ذی طُوایی
به خضـرایی و یا در جمکرانـی و یا در کـاظمیـن و سامـرایـی
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
تو را در آسمـان ها دیـده بودم به راه کهـکشان ها دیـده بودم
در اوج بیکـران ها دیـده بودم دراعصـار و زمان ها دیـده بودم
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
تو خورشیـد بلنــد آسمـانـی چـراغ عـالـم افـروز جهـانـی
تو خصـم ظـالمـان و کافـرانـی به هـم کوبنـده مستکبـرانـی
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
تو محبـوب دل اهـل زمیــنی شفــا بخـش قلـوب مؤمنینی
امیــد و کعبـه مستضعفیــنی نگهـدارنده ایـن ســرزمینی
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
همه عالم پراز ظلم و ستم گشت پُراز بت ها و طاغوت و صنم گشت
فساد و تیرگی،زشتی،عَلم گشت سراسر اعتیاد و دود و دَم گشت
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
بیا مهدی به ما یک دم نظـر کن شب تاریک ما را هم سحـر کن
لباس رزم خود مولا به بـر کن ندای من« أنا المهدیت » سـرکن
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
تمام شیعـیان دائـم به یـادت دعـا گویان که تا بینـند شادت
خـدا را کی دهد حکم جهـادت جهان را پر کنی از عـدل و دادت
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
بیـا و پرچـم ایمـان برافـــراز بسـاط ظالمـان از بن برانـداز
به دشمن چون یل آدینـه برتاز شکـوه و فـرّ او در هم فرو سـاز
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
بیا مهـدی که من مشتاق رویت شبی عاکف شـوم در بزم کویت
چو مهمـانی نشینـم روبرویت تمـام عـالمـی در جستجـویت
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
بیــا و حاجت ما را روا کـن تو درد دردمنـدان را دوا کـن
ز جمـع مؤمنین دفـع بلا کـن قلوب عـاشقـانت باصفــا کـن
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
حمید از عاشقان بی نشان است ولیکن عشق او در دل نهـان است
ز درد او چه حاجت بر بیان است بیـا که عمـر او کی جـاودان است
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
هوالله
ماه زمزم،قبله کعبه ،کجا دورت بگردم
درحرم یامروه یاکوه صفا دورت بگردم
سر به قربانگه نهم تاجان کنم قربانی تو
روی در مشعرکنم یا درمنا دورت بگردم
درکنار حـجر، زیرنـاودان گریم برایـت
یا روم پشت مقام و بادعا دورت بگردم
لب بشویم با گلاب و سوره اقرا بخوانم
درجوار مکـه یا غار حرا دورت بگردم
عقده بگشایم زسینه ، روی آرم در مدینه
در بقیع ودر مزار مصطفی دورت بگردم
التماس دعا
بسم الله
گل من را بهاری بی خزان است
گل من مهدی صاحب زمان است
چهره گل باغ و صحرا را گلستان می کند
دیدن مهدی علیه السلام هزاران درد، درمان می کند
مُدّعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار
من گلی دارم که عالم را گلستان می کند
گل ها همه با اذن تو برخاسته اند از بهر ظهور تو خود آراسته اند اوّل فرج تو از خدا خواسته اند
مردم همه در لحظه ی تحویل، بی شک
انتظار شناسنامه شیعه است، هویت و اعتبار اوست. شیعه با انتظار زنده است و با انتظار معنا می یابد. هر کس خود را شیعه می داند باید منتظر باشد.
انتظار روایت عشق است. رمز پایداری و استقامت و حبل المتین همه آنانی که می خواهند با عشق زندگی کنند. پرشکوه ترین و سترگ ترین مفهوم بودن و رمز جاودانگی آنانی که نمی خواهند جاهلانه بمیرند.
داستان انتظار داستان هستی است. سبزترین و با طراوت ترین فصل هستی، انتظار است.
بی انتظار جهان مرده است و زندگی معنا و مفهوم خود را از دست می دهد. بی انتظار چشمه ها خاموش می شوند و کوه ها تاب ایستادن ندارند. بی انتظار بهار بی معناست، تابستان بی معناست، پاییز بی معناست، زمستان بی معناست، بی انتظار گردش آسمان ها و زمین بی معناست.
انتظار همیشه جاری است، زلال و شفاف. از جنس رویش است، سبز؛ آری انتظار همیشه سبز است.
امام زمان (عج): و مارا از شیعیان دور نگه نمی دارد مگر اعمال بد آنان که به ما می رسد و برای ما ناخوشایند و دور از انتظار است آمد بهار و گل رخ من در سفر هنوز خندید و ابر چشم من از گریه تر هنوز آمد درخت گل به بر امّا چه فایده؟ کان سرو گلعزار نیامد به بر هنوز
درباره وبلاگ
