من نایب مجتبی هستم ((س)) رزمندة کربلا هستم
جای پدر می‌کنم غوغا زنده کنم یاد حیدر را
عمو حسین ای حسین جانم
در باغ زهرا گل یاسم شاگرد ممتاز عباسم
رزم نمایان نمودم من جان عمو را ربودم من
عمو حسین ای حسین جانم
رویم به خاک آشنا گشته ذکرم عمو جان بیا گشته
جانم فدای نگاه تو سینه شکستم براه تو
عمو حسین ای حسین جانم
السلام علیک یا ابا عبدا... الحسین(ع)
«قال الصادق؛ نفس المَهُموم لظلمنا تسبیح و هَمّه لنا عباده وکتمان سِّرنا جهاد فی سبیل الله»
«ثم قال ابوعبدالله یجب ان یکتب هذا الحدیث با لذَهب»
نفس کشیدن غمگین برای ظلمی که بر ما وارد شده تسبیح است وغصه دار بودن
اوبرای ما عبادت است وکتمان کردن سرما (اهل بیت) جهاد در راه خداست
سپس امام صادق(ع) فرمود واجب است این حدیث با طلا نوشته شود
گدای گریه برای حسین فاطمه ایم برای گریه گدای حسین فاطمه ایم
بخاک خلقتمان مادرش نظر کرده زخاک کرببلای حسین فاطمه ایم
حی علی العزا،صاحب ماتم خدا،ای عاشق بیا،تادرغم کربلا،
همره صاحب زمان،آن کعبه انس جان،بادیده خونفشان،برسروسینه زنان،
ولوله برپا کنیم، محشرکبری کنیم،باگریه ی برحسین، یاری زهرا کنیم،
با یاد گل پرپر،عباس وعلی اکبر،ذکرهمه تا آخر،زینب بنت الحیدر
در روز عاشورا، وقتی نوبت به جوانان هاشمی رسید. فرزندان زینب کبری (سلام الله علیها) نیز خود را آماده قتال کردند. بارگاه شهدای کربلا، در پایین پای حضرت حسین (علیه السلام) مدفونند و به احتمال قوی این دو دلداده نیز در همانجا پروانه شمع محفل حائر حسینی هستند. البته در 12 کیلومتری کربلا بارگاهی کوچک منصوب به عون ابن عبدالله وجود دارد که ملجأ زائرین است. برخی را عقیده بر این است که این مرقد یکی از نوادگان امام مجتبی (علیه السلام) به نام عون می باشد.
حضرت زینب (سلام الله علیها) در این موقع که فرزندان دلبند خود را راهی قتال با دشمنان دین و قرآن می کرد، حالتی دگرگون داشت. او عقیلة بنی هاشم است. او نائبة الامام است. اصلاً او شریک کربلای حسین (علیه السلام) است. نه بدین جهت که بنابر نقل، فرزندان خود را با دست خود کفن پوش و فدیة راه حسین (علیه السلام) کرده ، که از لحظه ای که از دامن زهرای مرضیه (سلام الله علیها) پای به عرصه وجود گذاشته، دیده به دیدار حسین (علیه السلام) باز کرده است. برای همین است که اهل دل، آفرینش او را برای کربلا معنا کرده اند.
مگر نه آنکه در زمان حضور در کوفه، در مجلس تفسیر قرآن، وقتی آیه شریفة ”کهیعص“ را برای زنان کوفی تفسیر می کرد، امیرالمؤمنین (علیه السلام) به او فرمود:
این عبارت ”کهیعص“ رمزی در مصیبت وارده بر شماست و کربلا را برای آن مخدّره ترسیم کرد.
بسیاری می گویند: زینب کبری (سلام الله علیها)، دو فرزند خود را مهیای نبرد کرد و به آنها تعلیم داد که اگر با امتناع آن حضرت مواجه شدید - کما اینکه آن مظلوم حتی غلام سیاه را از قتال بر حذر می داشت - دائی خود را به مادرش فاطمه (سلام الله علیها) قسم دهید تا اجازه میدان رفتن بگیرید.
پس از این مراحل ابتدا محمد بن عبدالله بن جعفر به میدان آمد و این رجز را سر داد:
اشکوا إلی اللهِ منََ العدوانِ
قِتل قومٍ فی الوری عمیانِ
قَد ترکوا معالِمَ القُرآنِ
و مُحکمَ التَنزیلِ و التِّبیانِ
وَ اَظهروا الکُفرَ مَعَ الطُّغیانِ
” به خداوند شکایت می کنم از دشمنی دشمنان، قوم ستمگری که کورکورانه به جنگ با ما برخاسته اند . نشانه های قرآنی را که محکم و مبیّن و آشکار کننده کفر و طغیان است راترک کردند“
و پس از نبردی نمایان، به شهادت رسید.
پس از او، برادرش عون بن عبدالله جعفر راهی نبرد شد و خود را اینگونه معرفی کرد:
اِن تُنکرونی فَانا بنُ جعفرٍ
شهیدُ صِدقٍ فی الجنانِ الازهر
یطیرُ فیها بجناحٍ اَخضرٍ
کَفی بِهذا شَرَفاً فی المحشرِ
”اگر مرا نمی شناسید من فرزند جعفر هستم که از سر صدق به شهادت رسید و در بهشت نورانی با بال های سبز پرواز می کند. برای من از حیث شرافت در محشر همین کافی است.“
و او نیز، فدایی راه حضرت حسین (علیه السلام) شد.
بنام ایزد متعال
کی گفته من بابا ندارم؟
کی گفته من بی کس و کارم؟
بابای من قشنگترین بابای دنیاست
حتی اگه تو آسمون هاست
خوب می دونه رقیه تنهاست
بابای من، تو کل دنیا بهترینه
از روی نی من و می بینه
یه شب می یاد کنج خرابه
پای درد و دلم می شینه
کی گفته من بی کس و کارم؟
کی گفته من عمو ندارم؟
عموی من یه پهلونه بی نظیره
گاهی من و رو دست می گیره
با اون نگاه مهربونش، میگه عمو برات بمیره
عموی من، علم به دوش آسمونه
با بچه ها چه مهربونه
حتی اگه رو نیزه باشه
برای من یه سایه بونه
کی گفته من بی کس و کارم؟
کی گفته من یاور ندارم؟
عمه ی من با اینکه کلی غصه داره
برای من دل بی قراره
صورتش رو به جای مرحم
رو تاول پاهام می زاره.
شهادت مظلومانه و غریبانه حضرت مسلم ابن عقیل بر تمامی دوستداران و شیعیان تسلیت
سفیر به راه افتاده است تا میزان وفاداری مردمان را به
درخواستی که کرده اند برای مولای خود اعلام نماید.
مردمی که به بی وفائی شهره هستند.
سفیر در کوفه است ....
ایام مسلمیه ... بوی محرم می آید ...
«اَلسَّلاَمُ عَلَیکَ یَامُسلِمِ بنِ عَقِیل»
و هشتم ذی الحجه حج را به عمره مفرده بدل نموده و از مکه متوجه عراق گردیدند.
صَلَی اللهُ عَلَیکَ یا اَباعَبدِاللهِ الحُسَین(ع)
و فردای آنروز حضرت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه توسط ابن زیاد ملعون به شهادت رسیدند. تا اولین شهداء در راه سیدالشهداء(ع) در این سفر پر بلاء، لب تشنه جان دهند و سر از تن مبارکشان جدا کنند.
**بر سر دارم لک لبیک حسین(ع)**
**دار و ندارم لک لبیک حسین (ع)**
شهادت حضرت مسلم (ع)
سفیر عشق تسلیت باد
شهادت مظلومانه حضرت مسلم بن عقیل سفیر و فرستاده
آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام را به پیشگاه حضرت ولی عصر (عج)
و شیعیان آن حضرت تسلیت عرض مینمایم
وفات مادر امت
خورشید فروزان آسمان رسالت، و افتخار زنان گیتی
حضرت خدیجه سلام الله علیها
را به همه مسلمانان عالم تسلیت می‌گوییم!
پیامبر(ص) می‌فرمایند:
«خدیجه اولین زنی بود که به من ایمان آورد
و در زمانی که همه مرا ترک کردند او مرا یاری کرد»
حضرت خدیجه (س) شخصیتی بزرگواری است که 25 سال در بحرانیترین دوران صدر اسلام در کنار پیامبر
بود، ایشان بانویی بسیار شریف، ثروتمند، با آبرو و احترام و عزت در جامعه عرب جاهلی بوده است.
از زمانی که ایشان متوجه شخصیت پیامبر اکرم میشوند شیفته این وجود مبارک میشوند که این خود نشانه باز و روشن بودن قلب و ضمیر حضرت خدیجه (س) است که جذب رسول‌الله میشوند شیفتگی ایشان به پیامبر به خاطر گرایش به حق و حق پرستی بوده است. ایشان در میان زنان ، اولین کسی است که در آن جامعه جهل و تاریکی که فقط
بت پرستی حاکم بود و دین حق چندان موقعیتی نداشت اسلام را میپذیرند و
به پیامبر اکرم ایمان میآورند و از حضرت حمایت میکنند
و از دین جدیدی که در آن جامعه تاریک پشتوانهای نداشت کاملاً حمایت میکنند
و سرمایه شان را در این راه خرج میکنند
درباره وبلاگ
