خوش آمدی رضا جان جانم فدا نمایم
تبریک من پذری باشد همین دوایم
از جان تو را بخوانم خوشبو شود دهانم
لطفی نما رضا جان تا من به کعبه آیم
باسمه تعالی
یا امام رضا
میلادت مبارک
امشب کوچه های خراسان از عبور تو خالی می شوند و داستان غریبی تو با پر زدنت به پایان می رسد، ولی دستان روشنت ای چراغ هشتم طریق عرقان! هرروز ؛ بلوغ ماه را به هنگام اذان بر گلدسته های حرم و بر آسمان قلب عاشقانت به تماشا می گذارد.
می روم بر درگه شاه کرم زاری کنم
می روم بهر دل دیوانه ام کاری کنم
می روم تا خادمان درگهش را با مژه
وقت جارو کردن صحن حرم یاری کنم
بر روی رضا شمس امامت صلوات
بر شافع ما روز قیامت صلوات
در شام ولادتش که شادند همه
بفرست بر این روح کرامت صلوات
با اینکه بی وفا شده ام با وفا ببخـــــش این بار محض خاطر زهرا(س) مرا ببخش خود را اسیـــر بند معاصــــی نمــوده ام من توبه می کنم تو فقط بنده را ببخـش خوبی نکــرده ام که تو خوبـی کنی ولی آقا بیــــا و جان عزیـــزت شما ببخـــــش بد کرده ایم یوســـف در چاه فاطمه(س) یا ایّهـــا العزیــــز دل ما را بیا ببخـــــش اینجـــــا تمـــام یوسـف خود را فروختند این قوم را به خاطر مشتی گدا ببخش کنعان خراب گشت وصفا پرکشیدورفت دیگـــر بیا به کلبه ی احزان صفا ببخش التماس دعا
به نام خدا
میلاد عالم آل محمد، هشتمین حجت سرمد
نگین درخشان وطن، السلطان ابا الحسن
حضرت رضا (علیه السّلام) مبارک باد
خوش آمدی رضا جان جانم فدا نمایم
تبریک من پذیــری باشد همین دوایم
از جان تو را بخوانم خوشبو شود دهانم
لطفی نما رضا جان تا من به کعبه آیم
امروز یکی از زیباترین روزهاى خداست. پروانه ها، شادی کنان، شاعرانه ترین پروازشان را بر گرد شمع شبستان هشتمین نور امامت، آغاز می کنند، خورشید، شور و التهاب شگفتی را در وجود خویش احساس می کند و درختان با خرسندی به سیمای آفتاب می نگرند. همگان مشتاق طلوع مولود نو رسیده و چیدن گلبرگی از نور و شفاعت او هستند.
ای سید گل ها، ای علی بن موسی الرضا (ع)، قدوم پاک تو، حضور تمام زیبایی ها را بیمه می کند و دست های مهربان لطف تو، برترین سایه بان دل ها و دیده های ماست. عشق در این مرز و بوم، در نام تو خلاصه می شود و حیات در این دیار، شجره اى است که باغبانش تویى. آری! با شادمانی ولادت تو دل را به سوی حرم منور و با صفایت می بریم:
آفتاب ملایم بر سنگ فرشهای حرم می تابد و اینجا در حرم آقای مهربانی که بسیاری دلهاشان از خودشان جلوتر به حرم رسیده است، نفس کشیدن حال و هوای دیگری دارد. صدای صلوات از هر سو به گوش می رسد، بوی عود و عنبر فضا را پر کرده و جمعیت مشتاق در گوشه گوشه حرم برای خود عالمی دارند. هیچ کس از دل آنها آگاه نیست، کسی نمیداند در ذهن آنها چه میگذرد. برخی آنقدر زیبا با آقا خلوت کردهاند که انسان غبطه می خورد.
کبوتران حرم اینجا آزادانه پر می کشند و با پرواز خویش یادآور می شوند که اگر دل را از حب و بغض خالی کنی می توانی تا اوج انسانیت پرواز کنی و امیدوار به فضل بی پایان خداوند باشی. آری! پرگشودن در حرم امام غریب دل می خواهد نه بال، تازه اگر دل شکسته باشد بیشتر می توان اوج گرفت. صحن پشت پنجره فولاد همچنان پر از گره های بسته شده حاجتمندان است و حکایت از هزاران دل امیدوار دارد. کنار حوض پیرمردی در حال وضو گرفتن است. پیرمرد مشهدی بغضی می کند و درباره امام رضا می گوید: آقا حرف ندارد. آه بلندی می کشد و گوشه های چشمانش خیس می شودبار دیگر می گوید: آقا را دوست دارم، از چشم هایم بیشتر…
اینجا فواره ها چون بلند شوند سرفراز می شوند و به آسمان می روند. فواره ها آب وضوی دستانی می شوند که واژه نماز را تازگی می بخشند. در کفشداری حرم حضور محض مساوات به چشم می آید. شماره هایی که می دهند یک شکل است. راهی که آمده اند یکی است. فرقی نمی کند کفشها مال کیست اینجا همه برابرند. فقیر و غنی پیر و جوان زن و مرد، هیچ کس بر دیگری برتری ندارد. اینجا هر که دلش شکسته است پیشتر است.
بعضی ها چشمشان که به ضریح میافتد دیگر سر از پا نمی شناسند. از هر طرف صدای صلوات بلند می شود. بر مأمون و هارون لعنت می فرستند و عطر صلوات فضا را خوشبو می کند. ضریح زائران را به خود می خواند و اشک پهنای صورتشان را خیس می کند. صدای یا امام رضا یا امام رضا از هر سویی به گوش می رسد. بعضی ها رها شده اند. اینجا هر چقدر بیشتر رها شوی بیشتر اوج می گیری. بعضی ها ضریح را در آغوش کشیده اند، دل هاشان را گره زده اند و با آقای خود عهد بسته اند.
می گویند اینجا تکه ای از بهشت است، نه اینجا همه اش بهشت است و نبض بهشتیان در حرم آقا تندتر می زند دست بگذار و ببین نبض ایمان چه عاشقانه می تپد.
السلام علیک یا ابوالحسن یا علی بن موسی الرضا، السلام علیک ایها الشمس الشموس، السلام علیک یا غریب الغربا، السلام علیک یا معین الضعفا، السلام علیک یا ضامن آهو.
آری! امروز روز ولادت آقا امام رضا و روز قرار تمام آهو دلانى است که در محبت ولایت، سایه بانى از جنس عبودیت دارند.
پس سلاممان بی جواب نخواهد ماند بر در خانه ای که کرم، خصلت کریمانه خاندانشان می باشد.
چشم دل دارم به سویت یا علی موسیالرضا؛ بر ندارم سر زکویت یا علی موسیالرضا/ روز میلادت مبارک باد برآل رسول؛ هم به مشتاقان رویت یا علیموسیالرضا
باذن خدای متعال
ولادت باسعادت کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها و برادر گرامیشان حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام و آغاز دهه مبارک و میمون کرامت بر همگان مبارک باد
دهه کرامت،دهه اول ماه ذیالعقده است و آغازش با ولادت حضرت معصومه(علیهالسلام) و پایانش با ولادت حضرت ابوالحسن علی بن موسیالرضا(علیه السلام) میباشد.این دهه یادآور بسیاری از مطالب عالی و مفاهیم بلند و سازنده و ارزشمند است. دهه کرامت یادآور لطیفترین علائق و مهر و وفاهای کمنظیر یک خواهر نسبت به مقام شامخ و معنوی برادر است.
مهر و وفایی که خواهر مهربان و دلداده را به هجرت وادار نموده و غربت و بیماری و مرگ در فصل جوانی را برای او آسان کرده است.
مهربانی که جز در مورد امام حسین و حضرت زینب (علیهماالسلام) سابقه ندارد.
دهه کرامت تداعی کننده عزم و قاطعیت و اراده آهنین زنان بزرگ و بانوان و الامقام و گرانقدر جهان میباشد.
تمام مفاهیم سازندهای که ما در فرهنگ اسلامی داریم در این دهه تداعی میشوند چرا که حرم حضرت معصومه و امام رضا (علیهماالسلام) کانون دعا و قرآن و نیایش و … است.
دهه کرامت یادآور تحول آفرینی بانوان آسمانی است و این که میتوانند رهبری دلهای صدها میلیون مسلمان را در طی اعصار عهدهدار بشوند.
دهه کرامت یادآور زهرا و زینب (علیهماالسلام) است.
تمام مفاهیم سازندهای که ما در فرهنگ اسلامی داریم در این دهه تداعی میشوند چرا که حرم حضرت معصومه و امام رضا (علیهماالسلام) کانون دعا و قرآن و نیایش و … است.
دهه کرامت یادآور تمام خوبیهاست. و یادآور جمال انسانی است
برگرفته از سایت میامی
زیارت مخصوصه امام رضا علیه السلام
در فضیلت ماه ذی القعده و به خصوص روز زیارتی امام رضا (علیه السلام) شایسته دیدیم مطالب ذیل را به محضر خوانندگان محترم تقدیم کنیم:
مرحوم حاج شیخ عباس قمی در وقایع الایام و مفاتیح الجنان می نویسد :
بدان که این ماه اول ماههای حرام است که حق تعالی در قرآن مجید ذکر فرموده (و آنها ذی القعده و ذی الحجه ، محرم و رجب است که در اسلام معظم و مکرم بوده اند) و سید ابن طاووس روایتی نقل کرده که ذی القعده محل اجابت دعاست در وقت شدت و در روز یکشنبه این ماه نمازی با فضیلت بسیار از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت کرده که مجملش آن است که هر که آنرا به جا آورد تو.به اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و خصماء او در روز قیامت از او راضی شوند و با ایمان بمیرد و دینش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانی گردد و والدینش از او راضی گردند و مغفرت شامل حال والدین او و ذریه او گردد و توسعه رزق پیدا کند و ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانی جان او بیرون شود. ( شرح این نماز پر فیض در مفاتیح الجنان آورده شده)
روایت شده که هر که در یکی از ماههای حرام سه روز متوالی که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگیرد ثواب 900 سال عبادت برای او نوشته شود . اما مناسبت های مهم این ماه عبارتند از:
- 1 ذی القعده ولادت با سعادت حضرت معصومه (س)
- 5 ذی القعده بالا بردن دیوار خانه کعبه توسط حضرت ابراهیم (ع)
- 6 ذی القعده نامه نوشتن حضرت مسلم در کوفه برای امام حسین (ع)
- 11 ذی القعده ولادت با سعادت امام رضا (ع)
- 23 ذی القعده روز بسیار شریفی است ، این روز زیارتی مخصوص امام رضا (ع) است و زیارت آن حضرت از دور و نزدیک سنت است.
علامه ی مجلسی می گوید :
زیارت حضرت رضا علیه السلام در روزهای مقدس اسلامی افضل است ؛ خصوصا روزهایی که اختصاص به آن حضرت دارد. مثل روز ولادت (11 ذی القعده) و روز شهادت آن حضرت (مطابق مشهور آخر ماه صفر) سپس از کتاب اقبال مرحوم سید بن طاووس استحباب زیارت آن حضرت را در روز 23 ذی القعده (طبق روایتی روز شهادت آن حضرت) نیز نقل می کند و در پایان می نویسد : استحباب زیارت آن حضرت در ماه رجب گذشت (بحار الانوار جلد 99 صفحات 43 و 44) . مرحوم محدث قمی روز 25 ذی القعده را نیز به این موارد ضمیمه کرده است.
قال سیدبن طاووس فی الاقبال:
و رایت فی بعض تصانیف اصحابنا العجم رضوان الله علیهم، انه یستحب ان یزار مولانا الرضا علیه السلام یوم ثالث وعشیرین من ذی القعده، من قرب او بعید. ببعض زیارته المعروفه او بما یکون کالزیاره من الروایه بذلک.